Erkenci Kuş’u başladığı günden bu yana hiç kaçırmadan izleyen bir seyirci olarak ne zaman bölüm yorumu yazmaya niyetlensem bir aksilik çıktı ve yazmadım.Yazıya başlamadan birkaç şey söylemek istiyorum. Hem Can Yaman’ı hem de Demet Özdemir’i sektöre girdikleri ilk projelerinden bu yana takip eden biri olarak şunu söyleyebilirim sanırım, son yıllarda tv ekranında olan dizi çiftleri içerisinde oyunculuk ve birlikte yakaladıkları uyum ve enerji bakımından birbirini en kusursuz şekilde tamamlayan ikili. Bu tarz birbirini her bakımdan tamamlama başarısını gösterebilen partnerlerin varlığı özellikle ”Erkenci Kuş” gibi romantik komedi türündeki yapımların sağlam adımlarla ekran yolculuğuna devam edilmesindeki en büyük etken.
”Kardeş Kıskançlığı” Türkiye’deki hikayelerin temel oluşturulurken sık sık başvuralan yollardandır. Aslına bakarsanız, Erkenci Kuş’un hikayesindeki temel damarlardan bir tanesi de buradan geçiyor, ancak ben özellikle Emre tarafındaki Can’a karşı olan kıskanlığın sadece alt boş bir ”kardeş kıskançlığı olduğunu düşünümüyorum. Bu kıskançlık hikayesinin tohumları Emre tarafına anneleri Hüma tarafından henüz çok küçük yıllarda atılmış belli ki. Zirra bu kıskançlık ne yaşanırsa yaşansın yıllar içerisinde bırak azalmayı daha da artarak devam etmiş sonunda Aylin ile işbirliği yaparak ajansı dolayısıyla babası ve Can’ı bitirme noktasına gelmiş. Bu yüzden şu an Emre’nin kişiliğinde gördüğümz ve hepimizi son derece sinir eden bozuklukların mimarı aslında Hüma. Aylin’in şeytani zekası ve bitmek tükenmek hırsları sebebiyle yaptığı şey Emre’nin zaaflarının farkına varıp onları sinsine kullamak olmuş. Sanem ve Can’ın ilişkisindeki kara delik de bu bence. Yani, Emre ve Aylin’in Can’ı batırmak üzerine yapmış oldukları tüm planlarda Sanem’i maşa kullanmaları ve Sanem’in de gerçekleri bilmeden olsa tüm bunlara alet olmuş olması. ”Can Divit” gibi özellikle kızgınlık anında da olsa tahmin edilmeyecek sivri köşelere sahip olabilen bir bunu kolay affetmez.Öğrendiklerinin küçük bir kısmı ile bile Sanem’i duygusal olarak ne kadar hırpaladı. Gerçekleri tam anlamıyla öğrendiğinde bizi çok sert esecek poyrazlar bekliyor. 24.Bölüme genel itibariyle bayıldım. Dizi romantik unsurları kadar komedi unsurları çok güçlü yazılmış. Erkenci Kuş’un komedi unsurlarında mahalle kısmında Sanem haricindeki favorim haftalardır değişmeyen bir şekilde zebercet, ajans kısmında ise en çok ceycey ve Deren karakterine gülüyorum. Ceycey karakterine zaten hepimiz gibi bende kahkahalarla gülüyorum. Karakterin çok komik olması dışında Anıl Çelik’in muhteşem performonsları da o sahneleri de ayrıca köpürtüp eğlenceli hale getiyor. Ceycey’den bahsetmişken Deren’den bahsetmemek olmaz. Deren karakterinin benim tarafımdan çok sevilmesinin nedeni sanırım sahici olmasından kaynaklanıyor. Duygularını yaşarken karşı tarafa aynen geçiyor. Kızarken de sevinirken de bizden.
Bir de Erkenci Kuş’un aşık kuşları var tabii Can ve Sanem. Hem Demet Özdemir hem Can Yaman şahane oyunculuk performansları sergiliyorlar bu konuda söyleyecek hiçbir şey yok zaten.Bu mükemmel performansların üstüne bir de doğal ve derinliği karakterler eklenince her hafta ortaya tablo gibi sahneler çıkıyor. İYİKİ VARLAR. YOLLARI HEP AÇIK OLSUN.Bu muazzam bölümde emeği geçen herkese kocaman teşekkürler…